Hoe gaat het met je?
Hoe gaat het echt met je?
Heb je een heerlijke tijd?
Geniet je van het binnen zijn?
Hoe vind je het dat je je familie en vrienden niet meer mag knuffelen?
Doe je onderzoek naar wat er gaande is?
Of vind je het wel best zo?
Ik heb in mijn vorige post al geschreven dat ik kies voor vrijheid en die vrijheid gaat gepaard met liefde en licht.
Aangezien er bizarre en duistere dingen gebeuren in de wereld, ben ik me erin gaan verdiepen. Waarom? Omdat je het donker niet kunt belichten als je niet weet wat donker is. Je zult er dus in moeten gaan en erkennen dat het er is.
Ik weet nu grotendeels wat er aan duisters gebeurt (en gebeurd is) en ik hoop van harte dat je het aandurft om het volgende te gaan onderzoeken:
– Waarom zitten we binnen (kijk even verder dan een virus please)
– Waarom laten we ons bang maken door een virus terwijl het merendeel van de wereld sterft aan andere ziektes of medicijnen?
– Waarom vinden we dat bepaalde instanties mogen beslissen over wat wij wel en niet mogen doen
– Waarom gebruiken wij bijna alleen maar onze 5 zintuigen?
– Waarom volgen we ons hoofd in plaats van ons hart?
– Waarom zijn we aan het overleven, terwijl we hier komen om te leven?
Stel jezelf eens de vraag: Als je je hart zou laten spreken, wat zou het dan zeggen?
Mijn hart zegt niet:
– Ik laat me opsluiten
– Ik laat me bang maken
– Ik laat anderen over mij beslissen
– Ik moet naar m’n hoofd luisteren
– Ik moet overleven
Nee! Je hart zegt hele andere dingen. Durf je daar (door de angst heen) naar te luisteren?
Mijn hart zegt:
Ik hou van het leven
Ik hou van mensen
Ik ben een vrij mens
Ik wil graag samenzijn
Ik knuffel graag
Ik doe wat goed is voor mij en mijn medemens
Ik voel wat ik hier kan bijdragen aan de wereld
Ik ben liefde
Ik ben licht
En niemand kan mij dat afnemen, niets of niemand!
Ik ben niet mijn lichaam. Ik ben een ziel in een menselijk lichaam en mag hier ervaren. Zowel de minder leuke als de leuke dingen. Want hoe weet je of iets leuk is, als je nooit iets minder leuks mee maakt? Hoe weet je wat liefde is als je donkerte niet kent? Hoe weet je wat mooi is als je nooit iets lelijks hebt gezien?
We leven hier in een duale wereld en ik geloof dat er buiten deze wereld geen dualiteit is, daar IS alles en wij kunnen die realiteit ook hier op aarde creëren.
Dat kan alleen als je het donkere kunt omarmen en belichten.
Ik mediteer iedere dag en volg daar in een prachtige handeling die ik, en velen met mij, ook al langer doen. Het ‘Verzoeningsoffensief’ van wijlen mevrouw Zohra Noach: https://zohranoachfoundation.nl/…/lichtpuntkaart-eigen-inn…/
Zij gaf deze teksten al jaren geleden. Waarom een offensief? Als je defensief bent, dan verdedig je iets, dan ben je passief, want je laat je aanvallen. Als je offensief bent dan ben je in actie, dan doe je iets en in dit geval verzoen je je met wat er is. Dat betekent dus donker en licht, dit erkennen en het vervolgens kunnen belichten en transformeren naar dat wat jij wilt creëren.
Dus doe je onderzoek, open je ogen, sta op en kom in actie om van deze wereld een liefdevolle wereld te maken. In plaats van een wereld in angst en verdeeldheid, want dat is precies wat er nu gebeurt en volgens mij is dat iets wat we zo’n 75 jaar geleden al hebben meegemaakt, gaan we ons dat nu weer laten gebeuren?
Ik hoop van niet. Ik ga voor liefde en licht in plaats van angst en verdeeldheid en doe daar vanaf nu alles aan. Donkerte heeft me laten zien dat het niet meer nodig is, dat het zo niet langer kan.
Love is who we are.
P.S. Kijk ook eens hier: https://londonreal.tv/1000000-fighting-for-freedom/