Daar ging ik dan… Zenuwachtig als een sprinkhaan die niet weet welke kant hij op moet springen, richting Amsterdam, busje, treintje, trammetje, loopje, belletje, twittertje, grachtje, deurtje, entreetje, hapje, drankje, zaaltje, groepje, praatje…

Op 19 november jl. stuurde ik heel impulsief een mail naar TEDxAmsterdam Women, omdat ik dacht dat het leuk zou zijn om daar mijn idee te laten horen over creativiteit in de wereld. Dezelfde dag nog kreeg ik antwoord met de vraag of ik in 80 woorden totaal mijn bio en mijn idee wilde mailen. Uitdaging (1), want hoe vat ik het samen? Mail teruggestuurd en vervolgens afwachten. Op 26 november kreeg ik te horen dat ik 3 minuten mocht spreken bij TEDxAmsterdam Women. Oeps! Daar had ik niet eens op gerekend… Zo zie je maar weer, soms denk je dat je niet in aanmerking komt, maar dan gebeurt het natuurlijk juist. Uitdaging (2), wat ga ik precies vertellen? Uitdaging (3), in het Engels of in het Nederlands? Engels had ik besloten. Eenmaal daar toch voor Nederlands gekozen, in mijn eigen taal druk ik me natuurlijk het makkelijkste uit en ik hoopte hiermee de juiste toon te kunnen zetten voor mijn verhaal. Het moment van spreken naderde, ik zat in de tweede groep met sprekers van die dag en was laatste in die rij. De spanning steeg bij mij en uiteindelijk stond ik daar met mijn tekeningen op het podium en riep ik in 3 minuten de mensen op om hun toekomst zelf te creëren door te tekenen. Het was muisstil in de zaal tijdens mijn speech, dat is me bijbleven en ik vond het spannend maar leuk om te doen.

Na afloop werden er foto’s gemaakt en meteen na mijn speech kwam er een dame op mij afgestapt, die vertelde dat ze vijf jaar lang niet zwanger raakte. Wel tekende ze steeds een vader, moeder en dochter, want ze wilde zo graag een dochter. Ze had die tekeningen verder niet meer gezien en onlangs is ze bevallen van haar kind. Tijdens de eerste echo leek het erop dat het een jongetje zou worden, maar het werd uiteindelijk toch een meisje. Ik kreeg er kippenvel van. Ik wist dit natuurlijk al wel, maar toch vind ik het steeds weer bijzonder als dit soort dingen toch echt gebeuren. Mijn oproep blijft dus bestaan. Jij kunt jouw leven zelf creëren door te tekenen! Niet voor niets geef ik nu de workshops “Creëer je toekomst”.

Ná TEDxWomen Amsterdam kreeg ik een nieuw inzicht:

Ik vroeg me af waarom ik toch zo met de mandala’s bezig wil zijn. Inmiddels ben ik erachter: omdat ik graag wilde dat de cirkel weer rond was. De cirkel staat voor mij dus ook voor de cirkel van het leven, waarin ouders en kinderen ook met elkaar in verbinding staan. Een continue cyclus die rond is. Aangezien daar een stuk ontbrak gaf mij dat soms, onbewust, veel onrust in mijn leven. Gelukkig is die cirkel weer rond voor mij en ben ik blij met dit inzicht. Op deze manier kan zo’n mandala dus letterlijk een helende werking hebben. Het maakt iets heel, namelijk de cirkel.

Compilatievideo van TEDxAmsterdam Women op 8 december 2010

Foto’s van mijn optreden tijdens TEDxAmsterdam Women op Facebook