Ik weet nog goed dat ik een gesprek had met mijn moeder, zo rond mijn 12^e, waarin ze me zei dat ik vast een hele goede juf zou zijn. Grappig, want ze is zelf juf geweest en weet maar al te goed wat dat inhoudt. Hoewel ze me daarin zeker niet pushte en me vrij liet in het maken van mijn keuzes, vond ik het toch maar niks. “Nee, maham, ik wil geen juf worden, ik wil stewardess, dierenarts of zangeres worden!”. Dat vond ik op dat moment veel stoerder dan juf! Duh! Nou van die laatste kan ik alleen maar zeggen dat ik daar ooit een beugeltje voor heb gehad, zodat in ieder geval mijn tanden recht zouden staan, mocht ik ooit doorbreken als zangeres. Verder dan een paar zanglessen en meezingen in een koortje, ben ik vooralsnog niet gekomen. Wie weet wat ik daar ooit nog mee ga doen… Dierenarts was wel zoooo’n lange studie, daar had ik het geduld niet voor en stewardess? Ach, bij nader inzien: het bezoeken van een ander land wel, de rest niet. Het juf worden heb ik na dat gesprek ook direct links laten liggen en er nooit meer aan gedacht. Heb zelfs niet de moeite genomen om me erin te verdiepen. Psychologie leek me ook nog wel mooi om te leren, uiteindelijk niet gedaan. Hoewel… ik volgde onlangs een opleiding NLP (neuro linguïstisch programmeren), het lijkt er in die zin wel een beetje op. En nu? Nu sta ik voor groepen te vertellen wat mandala’s zijn, en hoe je ze kunt inzetten voor je toekomstplannen. Het lijkt er toch echt op alsof ik voor een klas sta. Een klas met volwassenen, die weer even kind mogen zijn, door te tekenen en dromen over wat ze écht willen. Ik vind het mooi om te zien dat dat kind-zijn weer naar boven kan komen, als je er maar even de tijd voor neemt en het toe durft te laten. Wie had ooit gedacht dat ik als een juffie voor een groep zou staan… Ik niet! Laatst zei iemand het weer tegen me: “Je hebt zo’n lieve-juf-gehalte over je”. Nou, ik kan er geloof ik niet meer onderuit.

Als je het hebt over “connecting the dots” of het maken van de puzzel met losse puzzelstukjes dan kan ik niets anders, dan mijn lieve moeder gelijk geven. Mijn vader is overigens ook leraar geweest, dus ik zal er van jongs af aan wel wat van hebben meegekregen. Of ik een goede juf ben, dat laat ik liever over aan de deelnemers van mijn workshops.

De afgelopen week gaf ik vier workshops bij het Fris in je hoofd! Najaar Event. Ik vond het waanzinnig leuk om te doen. Na een korte introductie deden we een visualisatie, die ertoe leidt dat je iets aangereikt kunt krijgen, wat op dat moment belangrijk voor jou kan zijn. Die uitkomst kon weer verwerkt worden in de mandala’s. Prachtige creaties werden er gemaakt.

Een aantal reacties na afloop van de workshops:

“Heerlijk om weer even creatief bezig te zijn en net als vroeger gewoon te tekenen”.

“Ik kreeg “spontane” inspiratie tijdens ’t tekenen, heerlijk.”

“Nieuwe inzichten tijdens tekenen, leuke verrassing!”

“Verrassend om te zien wat er uit je handen komt als je intuïtief gaat tekenen”

“Heerlijk om te doen, focus”

“Ontspannend om te tekenen”

“Het valt beter op zijn plaats dan verwacht!”

“Ontspanning, rust, inzicht in wat echt belangrijk is voor mij en daardoor ook overzicht.”

Tip voor deelnemers, maar ook voor mensen die het gewoon fijn vinden om weer eens te tekenen:

Droom, visualiseer datgene wat jij echt (altijd al) wil(de) en teken jouw toekomstbeeld in een cirkel. Zie de cirkel als een verrekijker waarmee je jouw toekomst inkijkt. Laat vervolgens die mooie tekening of dat beeld weer los door het op een plaats te hangen of leggen waar je er af en toe naar kunt kijken. Op het moment dat je in alle dagelijkse drukte even niet meer weet waar je ook alweer naar toe wilde, kijk dan naar jouw eigen toekomstbeeld, zodat het je richting geeft, wanneer jij dat nodig hebt.

“The best way to predict your future, is to create it!” ~ Albert Einstein

Wil jij ook leren hoe je jouw toekomst in beeld kunt brengen, door het tekenen van een mandala? Kijk op de homepage voor de eerstvolgende workshops.